هه !
مرا چه به فلسفه ؟؟؟
من هنوز در منطق چشمانت مانده ام !
.
.
.
امشب کم توقع شده ام !
آرزویم کوچک است و کم حرف ، هیچ نمیخواهم جز ‏”‏تـو‏”
.
.
.
عشق همیشه نافرجام است برای درخت ها !
به آسمان هم که برسند به همدیگر نمی رسند ؛ تبر ها مگر کاری کنند !
.
.
.
من تا همیشه می توانم تو را از میان تمام مردم دنیا تشخیص دهم !
به شرط آنکه چشمانت را نبندی !
.
.
.
کاش میدانستی که جهانم بی تو الف ندارد !!!
.
.
.
قدش به “عشق” نمی رسید ؛ “غرور”م را زیر پا گذاشت تا برسد !

مثل آسمــــان می مانی
دوستتـــ دارم اما نمیتـــوانم داشـــته باشمتــــ
.
.
.
یه وقتایی لازمه یکی “کنارت” باشه.. کاری نکنه‌ و حرفی نزنه ها ! فقط باشه…
.
.
.
وقتـﮯ مرا بغل مـﮯکنـﮯ چنان جاذبه‌ﮮ آغوشت به جاذبه‌ﮮ زمین غلبـه مـﮯکنـد
کـه روحـم بـه پـرواز درمــﮯآیـد …
.
.
.
ببــــــــــار بــــــــاران….
مـــــــــــــن ســـــــــــــفرکـــــــر ده ای دارمــــ کــــــــه یــــــــادم رفــــته…
آبـــــــــــــ پشتــــــــــ پـــــــــایش بـریــــــــزمـــــ…..

مگذار که عشق، به عادت دوست داشتن تبدیل شود!
مگذار که حتی آب دادن گل‌های باغچه، به عادت آب دادن گل‌های باغچه بدل شود!
عشق، عادت به دوست داشتن و سخت دوست داشتن دیگری نیست،
پیوسته نو کردن خواستنی‌ست که خود پیوسته، خواهان نو شدن است و دگرگون شدن
تازگی، ذات عشق است و طراوت، بافت عشق
چگونه می‌شود تازگی و طراوت را از عشق گرفت و عشق همچنان عشق بماند؟
عشق، تن به فراموشی نمی‌سپارد، مگر یک بار برای همیشه.
جام بلور، تنها یک بار می‌شکند
می‌توان شکسته‌اش را، تکه‌هایش را، نگه داشت
اما شکسته‌های جام ،آن تکه‌های تیز برنده، دیگر جام نیست
احتیاط باید کرد
همه چیز کهنه می‌شود و اگر کمی کوتاهی کنیم، عشق نیز
بهانه‌ها، جای حس عاشقانه را خوب می‌گیرند
نادر ابراهیمی

خاطراتت صف کشیده اند !
یکی پس از دیگری …
حتی بعضی هاشان آنقدر عجولند که صف را بهم زده اند !
و من …
فرار می کنم
از فکر کردن به تو
مثل رد کردن آهنگی که …
خیلی دوستش دارم خیلی !
.
.
.
شاید تو…
سکوت میان کلامم باشی!
دیده نمیشوی
اما من تو را احساس می کنم!
شاید تو ….
هیاهوی قلبم باشی!
شنیده نمیشوی
اما من تو را نفس می کشم!
.
.
.
دلایل بودنم را مــــــــرور میکنم هر روز!
هر روز از تعدادشان کــــــــم میشود!
آخرین باری که شمردمشان
تنها یک دلیل برایم مانده بود..!
آنهــــــــــم دیدن تو بود !!
.
.
.
ســــر زده بیــــــا …
کمــــــﮯ آشفتــــگی بــــد نـیست …
آن وقــــــت …
تکــــــاندن ِ شانــــــه هاﮮ ِ پُـر غُـبــــــار
و مُرتب کردن ِ موهــــــاﮮ ِ پریـشــــــانت ،
بهانـــــــﮧ اﮮ مـﮯشود براﮮ ِ زندگـــــــﮯ . . .

چــقدر دزدیــدنِ نگــاه ِ تــو
از چشــمان ِ تــو
لــذت بخــش اســت!
گــویــی تیــله ای
از چشــمم بــه دلــم مــی افتــد!
بـــانـــو!
بــا مــردی کــه تیــله هــای
بسیــار دارد،
مــی آیــی؟
.
.
.
پاهایت را بگذار اینجا…
درست روی قلبم…
ببخش مرا …
چیز دیگری نداشتم که فرش قدومت کنم …
آهسته قدم بردار اینجا…
تارو پود این فرش قرمز پر از گل احساسم است…!
.
.
.
خیلی شیرینه وقتی تو اس ام اس بازی های شبانه خوابت میبره
صبح بلند میشی میبینی اس ام اس اومده:
قربون عقشم برم که خوابش برده …
.
.
.
قلمم آب میشود
از داغیِ
عاشقانه های مکرری
که برایت
می نویسم…
.
.
.
دنــیـــا ادامــــه لــبـخـنـد تــــوســت ..
کــه تــــا آخــــریــــن لـــبــخـنـد مــــن کـــش مــــی آیــــد ؛
تـــو لــب بـــــرمــیــچــیـنــــی
و مـــن ..
جـــایی مـــیـــان آســـمـــان و زمـــیـــن ..
مـعـلق می شــــوم ..

دردودل...

بازهم عطر گلهاي تنهايي به مشام رسيد

وقاصدك هاي سپيد از من دور شدند وبه

سرزميني كوچ كردند كه گلهاي باغش بوي

تنهايي ندهند.دلواپسي در وجودم رخنه كرده

ودر دلم محبوس شده ميداني دلواپسي حس غريبي است

كه قلب پردرد را پژمرده ميكند.

ميخواهم با سايه تنهايي در خيابان قدم بزنم و

پيادهرو قلبم رابا اشك چشمانم خيس كنم واز لابه لاي

احساس قلبم تورابخوانم وبگويم دلواپسم

دلواپس تو..............

بــاشـد هر چـه تو بگويـي ...!

کمـي زمان مي خـواهـم ...

هــر وقت تـوانسـتم نــفس کـشيـدن را فــراموش کنـم ...

تــو را هم از يــاد خـواهم بــرد !!!.

دوستت دارم به تعداد نفسهایی که تا به حال کشیدم.

دوستت دارم به اندازه ی تموم تپش های قلبم.

دوستت دارم به اندازه ی تعداد پلک هایی که زدم

خیلی بیشتر دوستت دارم به اندازه تعداد قدم هایی که برداشتم

بیشتر از حرفایی که تا به حال زدم ..

خیلی بیشتر از لحظه هایی که به یادت بودمو هستم

خیلی بیشتر از تداد دفعاتی که گفتم دوست دارم دوست دارم

بیشتر از عشقی که نسبت به خودم داشتم دوست دارم

بیشتر از آه هایی که تو زندگیم کشیدم دوست دارم

بیشتر از گل های بهشت دوست دارم

بیشتر از ابر های سفید دوست دارم

بیشتر از نور موقع طلوع آفتاب دوست دارم 

بیشتر از آدمای روی کره ی زمین دوست دارم

و خیلی بیشتر از همه ی زندگیم که تویی دوست دارم

من تورو بیشتر از خودت دوست دارم..

ولی درکل اینا رو گفتم که بدونی خیلی خیلی بیشتر از این ها دوست دارم.

آغوش تو سایه گاه خستگی من است
آغوشی که میدانم همیشه به روی من باز است
و من لحظه به لحظه ی زندگیم را به امید آرمیدن در آغوش تو سپری میکنم
دستهای من غرق التماسند برای در آغوش گرفتن تو ...
منی که خسته از دست خنجر روزگارم
برای رسیدن به آرامش در کنار تو لحظه شماری میکنم....

عادت میکنم به داشتن چیزی و سپس نداشتنش...
به بودن چیزی و سپس نبودنش...
تنها عادت میکنم...
اما فراموش نه!!
شبها زیر دوش آب سرد رها میکنم بغض زخم هایم را
درحالی که همه میگویند...
خوش به حالش!!!
چه زود فراموش میکند.!..

نوشته هايم را مي خواني…

 و مي گويي: چه زيبا!

راستي…

دردهاي آدم ها زيبايي دارد…؟!؟!؟!

بــاشـد هر چـه تو بگويـي ...!

کمـي زمان مي خـواهـم ...

هــر وقت تـوانسـتم نــفس کـشيـدن را فــراموش کنـم ...

تــو را هم از يــاد خـواهم بــرد !!!...

آهـــای مَــــردُم....!!!

عــــآشِــقــــش نشویـــــد...

به اندازه همه تان عـــآشــــقی کردم

برایش

اینکــه  بـاید فـرامـوشت می کـردم

را فــرامــوش کـــردم

تـو تکـراری تـرـن "حضـــور" روزگـار منــی

و مــن عجیب؛

بـه بــودن تــــو...

از آنسـوی فاصـله هــا

خــو گــرفتـه ام...

این روزها دلم غریبی میکند...

دلم،دلی را میخواهد که برایش دل باشد

،عشق باشد،مهر باشد...

دلم تنها یک دل میخواهد...

همین

برای با تــــــــــو بودن،
نه مهلت می خواهم...
و نه بهانه ای...
بودنت نیـــــاز مــــــن است...

و تو همیــــــــــــــشه در قلبـــم ماندگاری...!

گفته باشم …

من درد میکشم اما تو چشمهایت را ببند،

سخت است بدانم میبینی و بی خیالی…

جهان خالی تر از آن است

که جای خالی تو را حس نکنم...!

و خیال کن

چه خالی شده ام
وقتی حتی

خیالت هم سهم دیگران شده باشد...!!!

متــــــــاسفم…

نه برای تو که دروغ برایــــت خـــود زندگیست…

نه برای خودم که دروغ تنهـــا خط قرمز زندگیـــستــــ بـــرایم….

متاسفم که چرا مزه ے عشـــــــق را….

از دستـــــــــ تــــــو چشیــــدم….

تا همیشه در شکـــــــــــ دروغ بودنش بمـــانم….

" دیگر بهانه ات را نمیگیرم "

خیالت همه جا با من است
و زندگی زیباست
فقط از اینکه دیگران دیوانه صدایم میکنند
کمی آزرده ام

هر وقت کم می آورم می گویم اصلا مهم نیست

اما تو که می دانی نبودنت چقدر مهم است....!